آقای خامنهای، محارب خودِ شمایید!
محارب همان فرمانروای دیکتاتور است، نه ملت معترض و مظلوم، این را من نمیگویم؛
همان امامی که ولایت مطلقه خود را به او گره زدهاید میگوید، درهمان منشور حکومتی
موسوم به «عهدنامه مالک اشتر» که میشناسید، حداقل به همان آغازش نگاه کنید:
«... دلسوزی برای ملت، دوست داشتن مردم و لطف به
آنان را (همچون زیر پیراهن) بر قلبت بپوشان، برآنان همچون حیوان درنده مباش که
خوردنشان غنیمت شمری؛ مردم دو دسته بیش نیستند؛ یا برادردینی تواند، و یا همنوع
تو در آفرینش... تو مسلط بر آنان هستی و خداوندی که تو را به آزمون رفتار با
آنان آورده، مسلط بر توست. مبادا خود را در جنگ با خدا (محاربه) قرار دهی که در
برابر خشم او دست قدرتی نداری و بی نیاز از عفو و رحمتش نیستی، ازاحساس خدای
گونهگی و جبّاریت بپرهیز که خدا هر جباری را ذلیل و هر خود بزرگ بینی را خوار
میسازد. با خدا و مردم منصف باش، هم از سوی خودت، و هم نزدیکانت و کسانی
(حامیان، سرکوبگرانی) که به آنان گرایش داری، اگر چنین نکنی ستم کردهای و
آنکه به بندگان خدا ستم کند، خدا دشمن و دادستان مردم علیه او خواهد بود و او
به جنگ با خدا (محاربه) برخاسته، مگر دست بردارد و برگردد. هیچ عاملی برای سلب
نعمت خدا و بُروز نابسامانیها، مؤثرتر از قدرت یافتن حاکم بر پایه ستم نیست
زیرا خدا شنوای دعای مظلومان و در کمین ستمکاران است».(۱)
اصطلاح «محاربه با خدا و رسول» در قرآن درباره مشرکین
بُتپرست مکه، در آغاز بعثت پیامبر اسلام آمده است که با نفی یکتاپرستی، که مخالف
باورهای پدران و اجدادشان بود، با شکنجه و کشتارمؤمنین، «آزادی انتخاب دین» را نفی
میکردند،(۲) و امروز شما به زور گشت ارشاد و حجاب اجباری و اعدام
معترضین، آنهم در شریعت «لااکراه فیالدّین» جا پای همان متعصبان تنگ نظر دوران
جاهلیت گذاشتهاید.
استناد شما به آیه ۳۳ سوره مائده برای کیفر دادن معترضان به عملکرد نظام استبدادی
حاکم که به اعدام هزاران جوان برومند در طول چهار دهه گذشته منجر شده است، کوچکترین
مورد و مصداق اجراء شده در زمان پیامبر مکرّم اسلام و اهل بیت مطهر او ندارد، در
حقیقت عملکرد نظام شما مبتنی بر شیوه خلفای جور بنیامیه و بنیعباس و آخوندهای
درباری آنان است که این آیه را برای بـقای نظام سرکوبگر خود مصادره به مطلوب کرده و
درجهت سرکوب مخالفین و تحکیم پایههای قدرتشان به کار بردهاند.
کیفرهای بعضاً شداد و غلاظی همچون: سخت کشتن، قطع دست و پا در جهت معکوس و مصلوب
کردن، که در آیه ۳۳ سوره مائده به آن اشاره شده، بیانگر قاعده معمول و متعارف بشری
در آن روزگار بوده است. یادآوری آن به دشمنان متجاوز هشداری است که کیفر اعمال آنان
در جوامع و نظامات دیگر چگونه است! چنین کیفرهایی حتی میان اعراب دوران جاهلیت، به
رغم قتل و غارت میان قبایل مرسوم نبوده، یادآور عملکرد فراعنه مصر و قیصرهای روم با
زجرکش و مصلوب کردن، سوزاندن، به چنگ درندگان انداختن، و به جان هم انداختن
گلادیاتورها میباشد.(۳)
نه تنها پیامبر، امام علی نیز هرگز اصطلاح محاربه با خدا و رسول را درباره سه گروهی
منافق، پیمان شکن و متحجری که در زمان خلافتش مسلحانه در برابر او قیام کردند و سه
جنگ مهم صفین، جمل و نهروان را که دهها هزار کشته بهجای گذاشت به پا داشتند، نه
تنها هرگز به کار نبرده و به آیه مذکوراستناد نکرده، بلکه میفرماید «ما در زمان
رسول خدا با مشرکین میجنگیدیم... ولی امروز با برادران مسلمان خود میجنگیم که کفر
و کژی در اسلامشان راه یافته و دستخوش شبهه و تأویل گشتهاند و اگر وسیلهای باشد
که خداوند به سبب آن پراکندگی ما را به اتحاد بدل کند و بتوانیم با آنچه از روابط
برادری باقی مانده کنار آییم و به یکدیگر نزدیک شویم، بدان وسیله رغبت میکنیم و جز
آنرا فرو میگذاریم.(۴)
آقای خامنهای، شما اگر یاران همحزب، همسلک و همفکرخود از هاشمی رفسنجانی گرفته
تا موسوی و خاتمی و احمدی نژاد و روحانی و... را تسویه و بزرگانی همچون منتظری و
امثالهم را خانه نشین کردهاید، به گرد استالین و تسویههای خونینش هم نمیرسید که
با کشتن حداقل ۲۰ میلیون و ۱/۵میلیون اعدامی و زندگی در پناهگاهی در عمق ۳۷ متری
زمین، آنگاه که اجلش رسید و سلطه جبارانهاش از سر مردم برداشته شد، سه سالی نگذشت
که افشاگری جنایاتش در بیستمین کنگره حزب کمونیست شوروی سابق توسط همان وفاداران
سابق آغاز شد و از او جز لعنت ابدی خدا و خلق باقی نماند و به زودی بساط بهشت
موعودش با فروپاشی آن نظام وحشت برچیده شد. مطمئن باشید نظام مشرکانه ومستبدانه
ولایت مطلقه فقیه نیز به همّت مردم و یاری خدا همچون ولایت مطلقه ارباب کلیسا در
دوران قرون وسطای مسیحی برچیده و رنسانسی رهاییبخش در وطن ما برپا خواهد شد.
آقای خامنهای، باور کنید خدا شنوای ناله و نفرین مادران داغداری است که جان جگر
گوشههاشان توسط جلادان شما گرفته شده است، راه توبه و بازگشت به خدا و مردم هنوز
باز است. آیا تجربه قزافیها، صدامها و صدها مستبد دیگر کافی نیست؟
آن پیشوا پیام دیگری هم برای مردم مصر، که در آن زمان تحت سلطه اسلام منافقانه
معاویه و بنیامیه بودند دارد که ذکر آن با تکرار همان روشها و منشها در این
روزگار و اصرارتان بر اعدام مخالفین خالی از فایده نیست!
«من مشتاق لقاءالله و منتظر پاداش نیکوی اویم،
اما تأسف میخورم که اداره امور این جامعه به دست سفیهان و فاجران افتاده، مال
خدا را میان خودیها میگردانند، بندگان خدا را خوار و برده ساخته، با
اصلاحگران دشمنی کرده و فاسقین را حزب خود قرار دادهاند.(۵)
۱- «وَ اَشْعِرْ قَلْبَكَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِيَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ،
وَ اللُّطْفَ بِهِمْ، وَ لاتَكُونَنَّ عَلَيْهِمْ سَبُعاً ضارِياً تَغْتَنِمُ
اَكْلَهُمْ، فَاِنَّهُمْ صِنْفانِ: اِمَّا اَخٌ لَكَ فِى الدِّينِ، وَ اِمّا
نَظيرٌ لَكَ فِى الْخَلْقِ، يَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ، وَ تَعْرِضُ لَهُمُ
الْعِلَلُ، وَ يُؤْتى عَلى اَيْديْهِمْ فِى الْعَمْدِ وَ الْخَطَأِ،
فَاَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِكَ وَ صَفْحِكَ مِثْلَ الَّذى تُحِبُّ اَنْ يُعْطِيَكَ
اللهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَاِنَّكَ فَوْقَهُمْ، وَ والِى الاْمْرِ
عَلَيْكَ فَوْقَكَ، وَ اللهُ فَوْقَ مَنْ وَلاّكَ، وَ قَدِ اسْتَكْفاكَ
اَمْرَهُمْ، وَ ابْتَلاكَ بِهِمْ. وَ لاتَنْصِبَنَّ نَفْسَكَ لِحَرْبِ اللهِ،
فَاِنَّهُ لا يَدَىْ لَكَ بِنِقْمَتِهِ، وَ لا غِنى بِكَ عَنْ عَفْوِهِ وَ
رَحْمَتِهِ. ... اِيّاكَ وَ مُساماةَ اللهِ فى عَظَمَتِهِ وَ التَّشَبُّهَ بِهِ
فى جَبَرُوتِهِ، فَاِنَّ اللهَ يُذِلُّ كُلَّ جَبّار،
وَ يُهينُ كُـلَّ مُخْتال. اَنْصِفِ اللهَ وَ اَنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِكَ،
وَ مِنْ خاصَّةِ اَهْلِكَ، وَ مَنْ لَكَ فيهِ هَوًى مِنْ رَعِيَّتِكَ،
فَاِنَّكَ اِلاّ تَفْعَلْ تَظْلِمْ، وَ مَنْ ظَلَمَ عِبادَ اللهِ كانَ اللهُ
خَصْمَهُ دُونَ عِبادِهِ، وَ مَنْ خاصَمَهُ اللهُ اَدْحَضَ حُجَّتَهُ، وَ كانَ
لِلّهِ حَرْباً حَتّى يَنْزِعَ وَ يَتُوبَ. وَ لَيْسَ شَىْءٌ اَدْعى اِلى
تَغْييرِ نِعْمَةِ اللهِ، وَ تَعْجيلِ نِقْمَتِهِ مِنْ اِقامَة عَلى ظُلْم،
فَاِنَّ اللهَ يَسْمَعُ دَعْوَةَ الْمُضْطَهَدينَ وَ هُوَ لِلظّالِمينَ
بِالْمِرْصـادِ».
۲- سوره توبه آیه ۱۰۷ «وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا
وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللهَ
وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ ...»
۳- با جستجویی در قرآن در ارتباط با سه کلمه: «يُقَتَّلُوا»، «يُصَلَّبُوا» و
«تُقَطَّعَ» (که تماماً درباب تفعل آمده و شدت عمل را وصف میکند)، به شیوه
تفسیر قرآن با قرآن و توجه به کاربرد این کلمات میتوان دقیقا به منظور آن پی
برد.
الف) سخت کشتن (يُقَتَّلُوا) این فعل که ۴ مرتبه در قرآن تکرار شده، اشاره به
سر بریدن فجیع نوزادان پسر بنیاسراییل درمقابل والدین (اعراف ۱۲۷ و ۱۴۱)، به
خصوص فرزندان خانوادههای مبارز پیرو موسی (غافر ۲۵) دارد. مورد دیگر برخورد
اقوام بشری با مزاحمین نوامیس و آشوبگران در شهر به عنوان سنتی تاریخی میباشد
(احزاب ۶۱).
ب) قطع دست و پا در جهت معکوس عیناً در سه آیه قرآن (اعراف۱۲۴، طه۷۱ و شعراء
۴۹) از زبان فرعون در تهدید ریزش کنندگان از نظامش به سوی خدای موسی آمده است
که همچون امروز کاربرد ایجاد رُعب و وحشت در میان مخالفین داشته است.
ج) به صلیب کشیدن یا دار زدن نیز اشاره به کیفر بسیار معمول در دوران فراعنه
مصر و امپراطوران روم دارد. ادّعای به صلیب کشیدن عیسی مسیح از آن جمله است
(اعراف ۱۲۴، طه ۷۱، شعراء ۴۹ و نساء ۱۵۷).
۴- خطبه ۱۲۲ نهج البلاغه «فَلَقَدْ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللهِ وَ إِنَّ
الْقَتْلَ لَيَدُورُ عَلَى الْآباءِ وَ الْأَبْنَاءِ وَ الإِخْوَانِ وَ
الْقَرَابَاتِ، فَمَا نَزْدَادُ عَلَى كُلِّ مُصِيبَةٍ وَ شِدَّةٍ إِلا
إِيمَاناً وَ مُضِيّاً عَلَى الْحَقِّ وَ تَسْلِيماً لِلْأَمْرِ وَ صَبْراً
عَلَى مَضَضِ الْجِرَاحِ، وَ لَكِنَّا إِنَّمَا أَصْبَحْنَا نُقَاتِلُ
إِخْوَانَنَا فِي الإِسْلَامِ عَلَى مَا دَخَلَ فِيهِ مِنَ الزَّيْغِ وَ
الِاعْوِجَاجِ وَ الشُّبْهَةِ وَ التَّأْوِيلِ، فَإِذَا طَمِعْنَا فِي خَصْلَةٍ
يَلُمُّ اللهُ بِهَا شَعَثَنَا وَ نَتَدَانَى بِهَا إِلَى الْبَقِيَّةِ فِيمَا
بَيْنَنَا رَغِبْنَا فِيهَا وَ أَمْسَكْنَا عَمَّا سِوَاهَا».
۵- نامه ۶۲ نهج البلاغه «...وَ إِنِّي إِلَى لِقَاءِ اللهِ لَمُشْتَاقٌ حُسْنِ
ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاجٍ؛ وَ لَكِنَّنِي آسَى أَنْ يَلِيَ أَمْرَ هَذِهِ
الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا، فَيَتَّخِذُوا مَالَ اللهِ دُوَلا وَ
عِبَادَهُ خَوَلا وَ الصَّالِحِينَ حَرْباً وَ الْفَاسِقِينَ حِزْباً».
|