|
رفع شبهه در انكار احاديث و روايات منقول از پيامبر و اهل بيت
هموطنان عزیز و ارجمند،
اخیراً برخی اساتید و صاحب نظران داخل كشور با اتكاء به برخی اظهار نظرهای این جانب
نسبت به نادرست بودن پاره‌ای از احادیث و روایات موجود در کتب تاریخی انتقاداتی را
مطرح ساخته و این کمترین را از منکران احادیث و روایات منقول از پیامبر مکرم
اسلام(ص) و اهل بیت مطهر(ع) او پنداشته‌اند.
چنین سوء برداشتی ایجاب کرد شرح مختصر زیر را در شرایط سخت بیماری برای رفع سوء
تفاهمات پدید آمده به رشته تحریر درآورم:
۱ - حضور صدها حدیث و روایات در آثار کتبی و شفاهی منتشر شده از این جانب، به خصوص
استفاده فراوان از کتاب شریف نهج البلاغه نشانگر باور عمیق این قلم و بیان به وجود
کلماتی درخشان در میان فرمایشات منقول پیامبر مکرم(ص) و اهل بیت مطهر(ع) او
می‌باشد.
۲ - معیار اصالت احادیث، آن طور که پیامبر(ص) فرمود، عرضه به قرآن و عدم تضاد با آن
می‌باشد.
۳ - اولین کسی که اصالت در بستِ احادیث را زیر سؤال برد خود پیامبر اسلام بود که
برحسب گزارش حضرت علی(ع) در خطبه ۲۱۰ نهج البلاغه، آن قدر سخنانی به دروغ درباره او
نقل گردید که ایستاد و در خطبه‌ای فرمود: «هر کس عمداً سخنی به دروغ به من نسبت دهد
جایگاهش در دوزخ است».
۴ - امام علی(ع) در همان خطبه راویان حدیث را در چهار دسته: منافق، مخطئ، جاهل و
صادق به تفصیل معرفی و تنها گروه چهارم را مورد تأیید قرار داده و در انتها تفاوت
صحابه پیامبر با یکدیگر را تبیین فرمود.
۵ - در همان خطبه نیز با عرضه طبقه‌بندی ۱۲ گانه: حق و باطل، صدق و کذب، ناسخ و
منسوخ، عام و خاص، محکم و متشابه، و حفظ و وهم معیار مهمی برای تشخیص احادیث و
روایات به دست داد.
۶ - امام علی(ع) در خطبه ۱۸ نهج البلاغه در نکوهش اختلاف نظر علمای دینی در فتواها
و در مذمّت اهل رأی و نظر فرمود: «آیا خدای سبحان دین ناقصی نازل کرده و از آنان
برای اتمامش یاری گرفته و آنها شریکان او هستند که هرچه گویند رضایت دهد، یا
دینی تمام نازل ساخته است؟ یا این که رسول او از رساندن دین و ادایش کوتاهی کرده و
آنها باید آن را ادا کنند؟ حال آن که خداوند سبحان فرمود: در قرآن بیان همه حقایق
موجود است و هر بخشی از آن بخش دیگر را تصدیق می‌کند و اختلافی در آن نیست».
۷ - یکی از علل انحراف مسلمانان و دوری آنان از قرآن، به خصوص بروز خشونت‌های
اجتماعی و برخورد با زنان و پيدايش طبقات تماميت طلب، به نظر این حقیر وجود همین احادیث تسویه نشده در کتب
حوزه‌های علمیه می‌باشد.
۳۰ امرداد ماه ۱۳۹۹
عبدالعلى بازرگان
|
