در مورد ذبح شرعي نظر بنده را ميتوانيد در مقاله اي كه در وبسايتم قسمت مكتوبات وجود دارد ملاحظه نمائيد ، اصرار قرآن در اين زمينه روي موضوع شرك و توحيد است نه شكل ذبح ، ديدگاه بنده متفاوت با نظريه سنتي است و تلاش كرده ام از قرآن استنباط كنم.

 آیه سوم سوره مبارکه مائده انواع شیوه های کشتن حیوانات را که از نظر خدا ممنوع و حرام است بیان کرده ، این موارد را باید ملاک داوری در باره نحوه کشتار در کشورهای غربی قرار داد و هر کجا مغایرت داشت احتراز نمود

این سئوال را چرا از خودشان نمیکنید تا آن استدلال های محکم!! را برای شما بیان کنند ؟ شما خیلی احكام فقهى را که با کتاب خدا تعارض دارد باید از آنان بپرسید!! بشر با حسن نیت و قصد خدمت خیلی وقت ها کاسه داغ تر از آش و کاتوکیک تر از پاپ میشود . بهمین دلیل هم در آغاز سوره حجرات فرموده ؛ ای مؤمنین از خدا و رسولش جلو نزنید ..... به مقالات " بد خداشناسی " وبسایت مراجعه کنید، پاسختان را بخوانید

آیات ۱۰۰ تا ۱۰۸ سوره صافات در مورد ماجرای قربانی حضرت ابراهیم است . همانطورکه میدانید در دشت و دریا و هوا، همه حیوانات از یکدیگر تغذیه میکنند ، علف خواران نیز حیات گیاهی را از بین میبرند. پس قانون آکل و ماکول عام و جهانی است و انحصار به انسان ندارد . خداوند طبق آیات۱۴۳ سوره انعام و آیه ۶ سوره زمر چهار زوج ازانعام ( گاو ، شتر ، گوسفند ، بز)را رام بهره برداری بشر کرده است. هر چند ماهی ها و پرندگان و برخی حیوانات دیگر حلال هستند، اما انعام اختصاص و تناسب بیشتری دارند.

موضوع آيه در باره خوردنيهاي ممنوع است كه در شرايط اضطراري كه ارزشي بالاتر يعني جان درمعرض خطر قرار ميگيرد در حد حداقل رفع ممنوعيت ميشود.

طعام خوردنی و آشامیدنی است که طعم داشته باشد، آب و شیر را هم قرآن طعام نامیده است. در مورد گوشت به این آیات نگاه کنید: انعام ۱۳۸، حج ۲۸ و ۳۶، مائده ۹۶.

همانطور که امروز بسیاری از اهل تقلید و تبعیت از سنت متوسل شدن به واسطه و شفیع برای رفع حوائج، حاضر نیستند مستقیما به‌ درگاه خدا عرض حاجت کنند! یا خود را روسیاه و فاقد آبرو برای ارتباط مستقیم باخدا می‌دانند و بر این باورند که واسطه‌های وجیه باید این ارتباط را بر قرار و طلب حاجت نمایند، در دوران جاهلیت نیز مشرکین می‌پنداشتند ذبح حیوانی که خدا آفریده، توسط بندگان مجاز نیست، بلکه برای تبرک و تیمن باید در آستانه بت‌ها و در منظر و مرآی آنان باشد تا مقبول واقع شود، البته متولیان بتخانه که باید احترام امامزاده را نگه می‌داشتند! بر چنین باوری که تضمین کننده موقعیت آنان بود، اصرار داشتند و تبلیغ هم می‌کردند. بنابراین مشرکین با وجود اعتقاد به خدا، به‌جای اسم او، اسم واسطه‌ها را هنگام ذبح می‌بردند تا سلسله مراتب رعایت شود. از این روی در آیه ۱۲۱ سوره مبارکه انعام این‌کار تحریم شده است تا مرزهای شرک و توحید مخلوط نشود. اگر امروز هم چنین باورهائی پشت کشتار گوسفند و گاو موجود باشد، حکم بر قرار است، اما همه می‌دانیم که روزگار و معارضات شرک و توحید به‌کلی متحول شده است. اگر امروز قرار به تحریم ذبح غیر شرعی باشد، باید به آیات دیگری که نحوه ذبح شدیدا غیرانسانی کشتارگاه‌ها را تحریم می‌کند استناد کرد.